หลวงปู่พระมหาศิลา สิริจันโท หรือ  พระราชวัชรธรรมโสภณ  มีนามเดิมชื่อ ศิลา นิลจันทร์ เกิดเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ.2488 ขึ้น 8 ค่ำ เดือน 11 ปีระกาเป็นบุตรของนายแก่น และ นางน้อย นิลจันทร์  การบรรพชาเมื่อปีพ.ศ. 2500 ขณะอายุ 12 ปีเป็นสามเณร สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ณ วัดธาตุประทับ บ้านธาตุประทับ อำเภอเชียงขวัญ จังหวัดร้อยเอ็ด มีหลวงพ่อพิมพ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้ติดตามครูบาอาจารย์ ออกร่วมคณะธุดงค์ ไปนมัสการพระธาตุพนม ระหว่างเดินธุดงค์ มีโอกาสอุปัฏฐากพระมหาเถระฝ่ายอรัญวาสี รูปสำคัญในสายพระอาจารย์มั่นภูริทัตโต คือพระครูสีลขันธ์สังวรณ์ (อ่อนสี สุเมโธ) ณ จังหวัดมุกดาหาร และได้รับคำสอน ผญาธรรม (คำสอนอีสาน) จากพระธรรมราชานุวัตร (แก้ว กันโตภาโส) อดีตเจ้าอาวาสพระธาตุพนม

     อุปสมบทครั้งที่ 1

เมื่อปี พ.ศ.2509 ณ อายุย่าง 21 ปี ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ณ พัทธสีมาวัดบูรพาภิราม อำเภอเมืองร้อยเอ็ด จังหวัดร้อยเอ็ด โดยมีเจ้าคุณพระสิริวุฒิเมธี  (พุทธา สิริวุฑฺโฒ ป.ธ.4) อดีตเจ้าคณะจังหวัดร้อยเอ็ด เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายานามว่า สิริจนฺโท แต่ได้ลาสิกขาครั้งที่1 เมื่อ พ.ศ. 2521 ด้วยเหตุได้รับการวิงวอนจากญาติให้ลาสิกขาออกมาเป็นครูผู้ช่วยสอนที่โรงเรียนธาตุประทับ และดูแลมารดารวมถึงญาติผู้ใหญ่ป่วยหนักเป็นเวลา ๑ ปี

     อุปสมบทครั้งที่ 2

          เมื่อปีพ.ศ. 2522 อายุ 34 ปี ในวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2522 เวลา 06.15 น. ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ณ พัทธสีมาวัดมาลุวาคณาราม ตำบลธวัชบุรี อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด มีพระสมุห์เป ปุญฺโญเป็นพระอุปัชฌาย์ พระน้อย สีลวณฺโณ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระปลัดสมาน ธมฺมรกฺขิโต เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายานามว่า สุริยจิตฺโต หลังอุปสมบทช่วงปี 2522-2539 ได้ไปพำนัก วัดโนนเดื่อ บ้านโนนเดื่อ ตำบลมะอึ อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด สลับกับวัดธาตุประทับ และได้ลาสิกขาครั้งที่ 2 เมื่อปีพ.ศ. 2539 ด้วยเหตุเกิดเหตุการณ์ทางครอบครัว พี่สาวป่วย ไม่มีคนดูแล เพราะท่านเหลือญาติเพียงคนเดียว และพี่สาวถึงแก่กรรมในเวลาต่อมา เมื่อหมดภาระหน้าที่ในครอบครัว กับการลาสิกขาออกมาอยู่ 8 เดือนแล้วกลับเข้าอุปสมบทใหม่

     อุปสมบทครั้งที่ 3

          เมื่อปี พ.ศ. 2539 ในวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ.2539 ตรงกับวันขึ้น 13 ค่ำ เดือน 1 ปีชวด ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ณ พัทธสีมาวัดแสงประทีป ตำบลหมูม้น อำเภอเชียงขวัญ จังหวัดร้อยเอ็ด โดยมีพระครูวิธานสมณกิจ (อำนวย จนฺทสาโร) เจ้าอาวาสวัดแสงประทีป และเจ้าคณะตำบลหมูม้น เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายานามว่า สิริจนฺโท และได้พำนัก ณ วัดธาตุประทับ สลับกับการออกจาริกธุดงค์ ณ บ้านพรานเหมือน ตำบลบ้านขาว อำเภอเมืองอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี

     การศึกษาปริยัติธรรม…

          หลวงปู่พระมหาศิลา ศึกษาปริยัติอย่างมุ่งมั่น จนสอบได้นักธรรมชั้นเอก และเปรียญธรรม 6 ประโยค รับพัดเปรียญกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ร.9 เมื่อปี พ.ศ.2515 ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม และได้รับหน้าที่เป็นพระอาจารย์สอนที่ รร.วัดนิคมคณาราม จ.ร้อยเอ็ดและรับหน้าที่เป็นพระที่สวดปาฏิโมกข์ในการลงอุโบสถของคณะสงฆ์ตลอดมา อีกทั้ง หลวงปู่พระมหาศิลา ได้ร่ำเรียนวิปัสนาและเรียนอักษรธรรมลาว และอ่านหนังสือจากใบลานอีสานได้อย่างแตกฉาน และได้ศึกษาคัมภีร์ใบลานสายสมเด็จลุนจาก สปป ลาว หลายฉบับ ศึกษาจนแตกฉาน

     จาริกแสวงบุญ…

           เมื่อแตกฉานด้านปริยัติแล้ว หลวงปู่พระมหาศิลา ได้จาริกแสวงบุญ ปลีกวิเวกไปหลายจังหวัด เช่น จ.อุดรธานี จ.หนองคาย จ.ชัยภูมิได้เดินธุดงค์ ป่า ณ ภูเขา อ.สังคม จ.หนองคาย สู่ ภูเขาควาย สปป.ลาว ในปี พ.ศ.2517 เดินทางไปกับหลวงพ่อบ้านชาติ วัดบ้านชาติ จ.ร้อยเอ็ด (มรณะภาพแล้ว)ได้พบกับครูบาอาจารย์มากมาย เช่น หลวงปู่ทองมา ถาวโร , หลวงปู่มหาบุญมี สิรินธโร, หลวงปู่ลี กุสลธโร และเป็นสหธรรมมิกกับครูบาอาจารย์หลายรูป เช่น หลวงพ่อสมาน ธัมรักขิตโต , หลวงปู่หนู อินทวัณโณ, หลวงปู่สมสิทธิ์ รักขิสีโล, หลวงปู่ล้อม สีลสังวโร

     ตั้งแต่ปี พ.ศ.2550 เป็นต้นมา หลวงปู่พระมหาศิลา ได้ปลีกวิเวกหลายที่ ไม่ว่าจะเป็นป่าช้าร้างหลายแห่ง จนหลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดโพธิ์ศรีสะอาด ซึ่งเคารพนับถือท่านมาก ได้กราบนิมนต์ท่านมาจำพรรษาที่วัด โดยหลวงปู่ประสงค์จะปลีกวิเวก ณ สวนสงฆ์บ้านแกเปะ เหล่าศิษยานุศิษย์จึงร่วมกันสร้างกุฏีถวาย หลวงปู่ได้จำพรรษาตลอดมาพระธรรมรัตนดิลก เจ้าอาวาสวัดสุทัศน์เทพวราราม ได้มีความเลื่อมใสในองค์หลวงปู่ ได้นิมนต์ท่านขึ้นไปร่วมงานพุทธาภิเษกพระกริ่งวัดสุทัศน์ฯ และหลายๆวัดในภาคอีสานจะกราบอาราธนาหลวงปู่ไปร่วมปรกแทบทุกงาน เนื่องจากเหล่าศิษยานุศิษย์ได้ประจักษ์แก่สายตา เรื่องพุทธาคม วัตรปฎิบัติ ความเมตตา ความสันโดษ และเรื่องญาณหยั่งรู้ที่ท่านสามารถล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าอย่างน่าอัศจรรย์

     ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์…

          เมื่อ วันที่ 30 มิถุนายน 2566 พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ มหิศรภูมิพลราชวรางกูร กิติสิริสมบูรณอดุลยเดช สยามินทราธิเบศราชวโรดม บรมนาถบพิตร พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์ให้ พระครูปลัดวชิรโสภณญาณ (ศิลา สิริจนฺโท ป.) ที่พักสงฆ์ธรรมอุทยานหลวงปู่ศิลา สิริจนฺโท จังหวัดกาฬสินธุ์ เป็นพระราชาคณะชั้นราช มีราชทินนามว่า พระราชวัชรธรรมโสภณ โกศลบริหารวรกิจ ยติคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี สถิต ณ ที่พักสงฆ์ธรรมอุทยานหลวงปู่ศิลา อำเภอเมืองกาฬสินธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์